گزیده کتاب دروغ هایی که به خود میگوییم

گزیده ی کتاب رو از پادکست صلح درون گوش کردم 

در شروع داستان زنی بود که پسر چهل ساله ی اوتیسمی داشت که نمیتوانست قبولش کند و بعد با قبول واقعیت اینکه پسرش قابل تغییر نیست و قبول بیماری پسرش توانست زندگی بهتری داشته باشد 

در حقیقت هم همه ی ما بارها و بارها خودمون رو گول میزنیم و با نادیده گرفتن حقایق ،زندگی رو به خودمون سختتر میکنیم 

کتاب میگفت قبول این واقعیتها وقتی مسایل ساده ست راحتتره اما وقتی بیماری لاعلاج داریم یا عزیزی رو از دست دادیم ،به این راحتی نیست .

مطالب کتاب من رو یاد فیلم بی پولی با بازی  بهرام رادان انداخت ،زمانی که با وجود بی پول بودن تظاهر به پولداری میکرد و روزبه روز وضعیتش بدتر میشد .

به نظرم یکی از نمودهای این رفتار در جامعه همین عمل های زیبایی برای فرار از پیری ست .

قبول کردن سنمون ،وضعیت بدنیمون و ظاهرمون ،قبول اینکه فرزندمون چه قابلیتهایی داره ولی نخبه نیست یا همسرمون کاستی هایی داره به سلامت روانی خودمون کمک میکنه .